Gekneusde ribben, gebroken schouder, gekneuse arm.

Oke eindelijk een nieuw verslag van me!

Mijn excuses voor het lange wachten. Het is alweer twee of drie weken geleden dat ik wat van me
heb laten horen. Sorry, maar het was erg hectisch de laatste weken.

Goed mijn verslag.

Het is op het moment erg druk met werk. De vakanties van de duitsers zijn begonnen en dat merk je hier
wel. Veel werk. Ik werk momenteel de meeste dagen acht uur. Volgende week beginnen de vakanties
van de nederlanders wat ook weer veel werk oplevert, wordt geweldig.

Goed dan de verklaring van mijn titel. Ik ben vorige maand geraakt door een skiër. Niets aan de hand behalve
wat pijn aan mijn borst. Twee dagen later ben ik opnieuw geraakt door een skiër, hij keek niet uit en raakte mij
vol in mijn borst aan de linkerkant. Heb daar veel pijn van gehad, nog steeds; resultaat, licht gekneusde ribben.
Maar ik kan nog steeds snowboarden alhoewel de dagen nadat het gebeurt was had ik moeite met hoesten, lachen
en opstaan vanuit bed. Maar de meeste pijn is nu verdwenen, gelukkig. Dus kan nu weer normaal bewegen.

De gebroken schouder is een ander verhaal. Ik was aan het snowboarden met 2 duitse meiden (ik gaf les :D) en
toen kwam ik langs een jongen en een meisje waarvan het meisje op de piste lag. Ik als instructeur moet dan
stoppen en kijken hoe het gaat. Doe ik dat niet dan is dat onverantwoordelijk gedrag. Dus ik bij hun kijken en
toen bleek dat het meisje niet kon opstaan. Na wat controles (ja dat leer je ook in de opleiding tot snowboardinstructeur)
had ik het vermoeden dat of haar schouder uit de kom was of deze was gebroken. Dus ik heb de snowpatrol (mensen die
op een piste-ambulance werken) gebeld en deze hebben haar opgehaald. Bleek inderdaad dat haar schouder gebroken was.
Verder maakt ze het goed (denk ik, heb haar daarna niet meer gezien).

De gekneuse arm is helemaal een apart verhaal. Wat ik mijn leerlingen als eerste leer wanneer ik lesgeef is dat ze
nooit, maar dan ook nooit hun snowboard los mogen laten wanneer ze hem afdoen. Een snowboard wat alleen
de piste afgaat kan al snel 70 of 80 kilometer per uur naar beneden jammeren, en dat is zeer gevaarlijk wanneer dat
iemand raakt. Goed ik gaf vorige week les aan een groep van 6 duitsers en wij zaten beneden op de blauwe piste naast
de sleeplift, bij het begin van de sleeplift dus. Opeens schreeuwde een collega van mij vanuit de sleeplift van "Aren, kijk
uit!". Op dat moment keek ik naar boven en zag een snowboard naar beneden komen. Maar die ging zo snel dat ik niets
meer kon doen en hij raakte een leerling van mij. Zij werd geraakt tegen de arm en tegen haar kont. Resultaat: gekneusde
arm en een blauwe kont. Gelukkig was dat het enige want het kan erger aflopen als een snowboard je rug raakt. De oorzaak
was een beginnersgroep aan het begin van de blauwe piste (helemaal bovenaan dus), hun leerden snowboarden zonder
leraar en een meisje had haar snowboard laten gaan. Ik was echt boos op haar. Ze kwam naar onze groep en zei alleen
dank je wel toen ik haar snowboard gaf en vroeg niet wie of wat geraakt was en hoe het ging. Maar goed, dat hebben we
dus ook overleefd. Mijn eerste ongeluk met mijn groep.

Voor de rest gaat het hier geweldig, veel werk, leuke leerlingen en mijn Tsjechisch gaat ook steeds beter. Ze willen
met hier houden om hier ook in de zomer te werken maar dat doe ik maar niet. Ik mis thuis maar vooral mijn maos
te erg om hier langer te blijven dan eind maart.

Foto's upload ik niet meer omdat ik deze zal laten zien zodra ik thuis ben. Dan heb ik ook wat te vertellen. Verder
is het hier een gekkenhuis. Als er geen werk is om negen uur in de morgen dan trekken ze hier net zo gemakkelijk
een fles rum en een fles cola open. Het is net of ze hier allemaal alcoholist zijn. Maar wel heel gezellig. Deze week
was er een singapoers meisje op bezoek en zij zei: "Het is net of jullie hier allemaal de realiteit ontsnappen".
Nou ze heeft best wel gelijk, het leven is hier heel anders, alles mag en iedereen is gelukkig.

Voor de rest heb ik de laatste weken ook wat cultureels gedaan, je moet ook af en toe serieus zijn. Ik heb samen
met meindert de watervallen bezocht welke hier zijn, was heel gaaf. Waren helemaal bevroren, verder hebben we het
glasmuseum en de glasfabriek bezocht. Was ook heel interresant. En verder is het hier feesten werken slapen en feesten.

Dus dat is mijn verslag tot nu toe, nog even geduld en ik ben er weer. Het is nog een week of 6 tot het einde van Maart
dus hou vol.

Mis jullie echt allemaal en ben heel blij met de vele berichten welke ik ontvang. Ik heb trouwen een Tsjechisch nummer nu.
Dus stuur daar mijn berichten naartoe. Dit nummer is 0042-776324168.

Tak cjau (schrijf je anders maar mijn nederlandse toetsenbord laat dit niet toe)

Grz Aren (welke hier Aron heet omdat ze Aren niet uit kunnen spreken)